Kolumny należące do serii Eclipse charakteryzują się przede wszystkim atrakcyjnymi cenami, ale też ciekawym wzornictwem, dzięki czemu szkocki Tannoy stał się jeszcze bardziej konkurencyjny. Model Three jest najdroższy spośród wszystkich trzech konstrukcji tej serii dostępnych obecnie w katalogu (ofertę zasila jeszcze podstawkowy Eclipse One oraz dwudrożny, pracujący w klasycznym układzie Eclipse Two).
Eclipse Three dysponują największą skrzynią i duetem stożków nisko-średniotonowych współpracujących z kopułką wysokotonową w układzie symetrycznym, co przede wszystkim znajduje przełożenie na jeszcze lepiej reprodukowaną scenę dźwiękową. Wysoka skuteczność przy niezbyt wymagającej dla wzmacniaczy impedancji okazuje się wodą na młyn dla budżetowych konstrukcji wśród mniej zaawansowanych technologicznie amplifikacji. To z kolei sprawia, że użytkownik tych dwudrożnych podłogowych kolumn nie będzie musiał się przejmować, czy jego wzmacniacz zdoła je napędzić.
Dobry pakiet
Eclipse Three dysponują największą skrzynią spośród wszystkich kolumn serii Eclipse, ponieważ producent zdecydował się zastosować dwa stożki nisko-średniotonowe. W ten sposób obniżono nieco pasmo w zakresie niskich tonów do wartości 38Hz, co jest już przyzwoitym wynikiem, godnym podłogowych konstrukcji, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę cenę tych kolumn. Dwa woofery mają jednak swoje wymagania i żeby w pełni je wykorzystać, nieodzownym było zastosowanie komory akustycznej o nieco większej objętości niż zastosowana w modelu Eclipse Two, gdzie dwudrożny układ głośnikowy oparty był tylko na jednym stożku przenoszącym pasmo średnich i niskich tonów. Dwudrożny symetryczny układ głośnikowy, jaki zastosowano w modelu Eclipse Three, przyczynił się do wzrostu efektywności całego układu głośnikowego. Dzięki temu zabiegowi testowane wolnostojące konstrukcje są w stanie nagłośnić nieco większe pokoje niż miało to miejsce w przypadku modelu Eclipse Two, nie wspominając już o podstawkowych Eclipse One.
Skrzynie wykonano z płyt MDF, a wewnątrz zastosowano bardziej rozbudowany układ wzmocnień niż w przypadku nieco mniejszego brata – Eclipse Two. Wiąże się to z tym, że obudowa, w której pracują dwa głośniki nisko-średniotonowe, a nie jeden, jest narażona na większe naprężenia. Żeby nie dopuszczać do nadmiernych wibracji skrzyni, a tym samym wzrostu podbarwień, zdecydowano się zastosować bardziej rozbudowany układ wzmocnień wewnętrznych w postaci wieńców łączących wszystkie ścianki czy poprzecznych listew. W ogólnym tłumieniu wibracji ważną rolę odgrywają też kolce wraz ze specjalnie przygotowanymi stopkami – wysokość kolców można regulować, więc prawidłowe wypoziomowanie kolumn nie powinno stanowić dla użytkownika większych problemów. Dwudrożny układ głośnikowy bazuje na dwóch stożkach nisko-średniotonowych z membranami wykonanymi z pulpy papierowej powlekanej włóknami (to rozwiązanie znane jest z droższych kolumn marki Tannoy) – lekkie membrany oferują naturalne brzmienie i szybko reagują na zmiany rytmu. Z kolei zakres wysokich tonów powierzono miękkiej kopułce wykonanej z powlekanego warstwą nitro-uretanową poliestru. Z wyglądu ta membrana może się kojarzyć z odpowiednikami wykonanymi z nasączanego jedwabiu. Filtry w zwrotnicy skonstruowano pod dyktando symetrycznego układu głośnikowego. Z tego też względu dla zachowania właściwej charakterystyki zdecydowano się użyć bardziej stromej filtracji dla kopułki wysokotonowej w postaci układu trzeciego rzędu. Eclipse Three wyposażono w tunel rezonansowy układu bas-refleks znajdujący się na tylnej ściance, z tego też względu przy ustawianiu kolumn należy zwrócić uwagę na odległość skrzyń od ściany za nimi – podczas testu w pomieszczeniu o powierzchni 20 metrów kwadratowych okazało się, że dystans jednego metra był w zupełności wystarczający, żeby uzyskać czysto brzmiący bas bez nadmiernych podbić, zwłaszcza w jego średnich i wyższych partiach.
Skala dynamiczna i przestrzeń
To właśnie model Three okazuje się najbardziej intrygujący z całej stawki kolumn serii Eclipse. Symetryczny układ głośnikowy wpływa pozytywnie na budowę sceny dźwiękowej i w tym przypadku nawet tak tanie kolumny, jak Eclipse Three zyskują na przekazie przestrzennym. Zespoły głośnikowe wyposażone w symetryczny układ lepiej kreują głębię sceny, a w niektórych przypadkach źródła pozorne zyskują na ostrości i separacji – scena wydaje się bardziej trójwymiarowa, co oczywiście pozwala z jeszcze większą precyzją odwzorować poszczególne źródła pozorne, zwłaszcza pod kątem ich lokalizacji czy rozmiarów. Jest to oczywiście tańsza i mało skomplikowana alternatywa dla głośników koncentrycznych, bo te zwykle nie mają sobie równych, jeśli chodzi o stereofonię. Aczkolwiek symetryczny układ głośnikowy chętnie stosują też producenci droższych kolumn. Tannoy słynie jednak z najlepszych na świecie koncentrycznych głośników, więc siłą rzeczy po tego typu układ chętnie sięga w odniesieniu do tych najtańszych kolumn.
Model Three miło zaskoczył mnie reprodukcją sceny dźwiękowej, bo w muzyce rockowej czy jazzie, obojętnie czy słuchałem Cassandry Wilson, czy AC/DC, ze sporą łatwością mogłem wskazać palcem lokalizację konkretnych instrumentów, zwłaszcza tych na drugim czy trzecim planie. Muszę jednak uczulić przyszłych użytkowników tych kolumn na jeden ważny aspekt, a mianowicie Eclipse Three najlepiej czują się w średnio lub dosyć mocno wytłumionych pokojach. Natomiast w pomieszczeniach niewystarczająco wytłumionych, gdzie królują odbicia i pogłos, stereofonia mocno traci na jakości. Tyczy się to właśnie lokalizacji poszczególnych źródeł pozornych – na scenie dźwiękowej pojawia się chaos i zgiełk. Dobrze jest więc słuchać tych kolumn w umeblowanym pokoju, w którym mile widziany jest dywan i grube zasłony w oknach. Wówczas są w stanie pokazać pełnię swoich możliwości, właśnie w kwestii reprodukcji stereofonii. Kolumny Tannoy lubią też dynamicznie brzmiące wzmacniacze, ale jeśli zależy Wam na stworzeniu dojrzale brzmiącego i zrównoważonego tonalnie systemu, koniecznie trzeba zainwestować w kulturalnie grający wzmacniacz – tutaj polecałbym takie konstrukcje, jak Block V-120, Exposure 1010 AMP, NAD C356 BEE czy też coś z wyższej półki cenowej, jak Hegel H-80 lub Musical Fidelity M3si. Z tymi wszystkimi wzmacniaczami słyszałem, jak brzmią Eclipse Three i z każdym z nich udało mi się uzyskać zrównoważone brzmienie bez dominacji wysokich tonów czy basu, za to z poprawnie kreśloną stereofonią, jakiej można by się spodziewać po dwukanałowym systemie ze średniej półki cenowej.
Eclipse Three są kolumnami o stosunkowo wysokiej skuteczności i to rzeczywiście słychać, bo zarówno ze skokami w skali makro, jak również pożądanym zaakcentowaniem zjawisk w skali mikro nie mają większych problemów. Oczywiście jeśli chodzi o odzwierciedlenie brzmienia takich instrumentów, jak klawesyn czy lutnia, pojawią się drobne przekłamania i problemy z należytą separacją dźwięków wydawanych przez te skomplikowane brzmieniowo instrumenty. Wynika to głównie z rozdzielczości, jakiej z oczywistych względów kolumny w tej cenie nie są w stanie osiągnąć. Z drugiej zaś strony Tannoye brzmią tak, jakby nie siliły się na każdy dźwięk w zakresie wysokich tonów – w efekcie pasmo to nie jest sztucznie podbijane w celu stworzenia wrażenia, iż kolumny grają z wyższą rozdzielczością poprzez mocniejsze zaakcentowanie detali, jak to czasem bywa w wielu konkurencyjnych zespołach głośnikowych w porównywalnej cenie.
Symetryczny układ głośnikowy wpływa pozytywnie na budowę sceny dźwiękowej i w tym przypadku nawet tak tanie kolumny, jak Eclipse Three zyskują na przekazie przestrzennym
Budżetowe konstrukcje zawsze będą miały swoje ograniczenia, jednak pójście na kompromis, z jakim muszą zmierzyć się ich konstruktorzy, wcale nie musi oznaczać rażących braków w brzmieniu. Chodzi po prostu o to, żeby uzyskać określony styl grania, ale z zachowaniem pewnych prawidłowości, świadczących o klasie zespołów głośnikowych. Tej klasy z pewnością testowanym kolumnom nie brakuje, bo są na tyle ładnie wyważone w przeróżnych aspektach brzmienia, że w ostatecznym rozrachunku gama wzmacniaczy, z jakimi można je łączyć, jest szeroka, dzięki czemu przyszły użytkownik tych kolumn może eksperymentować zarówno z amplifikacjami pochodzącymi z budżetowej półki cenowej, jak i tymi droższymi, bez marnowania ich potencjału.
Warto wiedzieć
Czy warto odchylać kolumny wyposażone w symetryczny układ głośnikowy? W przypadku klasycznych dwudrożnych kolumn, ale też trójdrożnych z najwyżej ulokowanym przetwornikiem wysokotonowym, odchylenie skrzyni od pionu o kilka stopni do tyłu pozwala wyrównać czasowo przetworniki – fale dźwiękowe w zakresie wysokich tonów docierają do miejsca odsłuchowego nieco później niż wtedy, gdy kolumna ustawiona jest idealnie w pionie. Natomiast jeśli chodzi o zespoły głośnikowe pracujące w konfiguracji symetrycznej, taki zabieg może wyrządzić więcej szkody w brzmieniu niż pożytku – stereofonia może ulec nieznacznemu spłaszczeniu, zwłaszcza jeśli chodzi o głębię sceny dźwiękowej. Dzieje się tak dlatego, że dolny stożek nisko-średniotonowy wyprzedzi nieco odpowiedzią w zakresie prędkości fali dźwiękowej docierającej do miejsca odsłuchowego kopułkę wysokotonową, ale przede wszystkim górny stożek nisko-średniotonowy. Może wówczas wystąpić w dźwięku niespójność fazowa, objawiająca się efektem zamglenia sceny dźwiękowej. Dlatego tego typu kolumny zawsze powinny stać idealnie w pionie.
Podsumowanie
Najmocniejszą cechą Eclipse Three jest stereofonia – źródła pozorne są precyzyjnie wkomponowane w ogólny zarys przestrzenny, co przypadnie do gustu przede wszystkim osobom przywiązującym szczególną uwagę właśnie do ostrości lokalizacji konkretnych instrumentów, ale też samej głębi sceny dźwiękowej. Eclipse Three, tak jak rasowe podłogówki powinny, dysponują dosyć mocnym i głębokim basem, jednak pełni on tu raczej funkcję dobrego asystenta niż atakującego – bas odzywa się, ale nie przytłacza, co świadczy o kulturze tych szkockich konstrukcji. Najważniejszy jest jednak fakt, że dzięki wysokiej skuteczności i przyjaznej impedancji znamionowej te dwudrożne zespoły głośnikowe można łączyć z większością wzmacniaczy bez troski o ich moc czy wydajność prądową.