Najnowszy amplituner Denon NR1710 zalicza się do średniej półki cenowej, ale cechą szczególnie wyróżniającą ten model na tle większości klasycznych urządzeń wielokanałowych jest obudowa typu slim – smukła i niewysoka, zgodna z wciąż panującą i modną tendencją do minimalizmu. Jednak sam design jest już typowy dla wszystkich urządzeń marki Marantz, mamy więc charakterystyczny front, którego nie sposób pomylić z urządzeniem jakiejkolwiek innej marki, a także wiele nowoczesnych rozwiązań i technologii, co jest naturalne dla marki Marantz.
Obecnie w wśród amplitunerów serii NR nastąpił niewielki progres, bowiem japoński producent postanowił wzbogacić ją o dwie najnowsze konstrukcje i są to testowany model NR1710 oraz nieco tańszy NR1510. Wielu producentów amplitunerów wielokanałowych przyzwyczaiło już nas do tego, że obudowa typu slim zwykle oznaczała, że w jej wnętrzu znajdowały się najczęściej wzmacniacze klasy D, jednak w przypadku Marantza postawiono na klasykę gatunku i zastosowano amplifikacje pracujące w klasie AB. Nie zmienia to jednak faktu, że producent bazując na wcześniej opracowanych konstrukcjach tego typu, wiedział jak sobie poradzić z implementacją poszczególnych układów elektronicznych w niewysokiej obudowie.
Budowa i wyposażenie
W przypadku modelu Marantz NR1710 postawiono na mariaż klasycznych rozwiązań w układzie wzmacniaczy, połączony z najnowszymi osiągnięciami w dziedzinie cyfrowego przetwarzania sygnałów audio i wideo. Mimo zastosowania obudowy typu slim, można zauważyć, że Marantz NR1710 jest wciąż znakomicie wyposażoną jednostką, może nie tak bogato usianą we wszelkiego typu złącza jak topowy SR7013, ale mimo wszystko gwarantującą obsługę wielu różnorakich źródeł sygnału audio i wideo. W przypadku tego konkretnego amplitunera producent postawił na wszechstronność w obszarze wszelkiego typu złączy. Użytkownik ma więc do dyspozycji nie tylko szeroką gamę gniazd HDMI (7 wejść i 1 wyjście w najnowszej specyfikacji), ale również klasyczne wejścia cyfrowe, a także wystarczającą ilość wejść analogowych (trzy pary). Dla miłośników brzmienia z płyt winylowych przewidziano wejścia Phono, prowadzące do wbudowanego w amplituner przedwzmacniacza gramofonowego obsługującego gramofony wyposażone we wkładki magnetyczne typu MM.
W obrębie wyjść analogowych z sekcji przedwzmacniacza znajdziemy złącza obsługujące niezależny wzmacniacz dla drugiej strefy, a także dwa wyjścia subwooferowe. Dobrą wiadomością dla fanów dzielonych systemów jest również opcja związania z możliwością wyprowadzenia z przedwzmacniacza regulowanego sygnału obsługującego zewnętrzną końcówkę mocy dla obydwu przednich kanałów. Dzięki takiemu rozwiązaniu można stworzyć bardziej rozbudowaną instalację, bazującą przykładowo na wydajniejszych wzmacniaczach zewnętrznych, będących w stanie obsłużyć najbardziej wymagające zestawy głośnikowe.
W obszarze terminali głośnikowych zastosowano siedem par wyjść ze stopni końcowych – użytkownik może je jednak konfigurować według kilku schematów – klasyczną instalację 5.1 można więc wzbogacić kolumnami bezpośrednio obsługującymi drugą strefę, lub też użyć kolejnej pary kolumn w roli obsługujących tylne kanały. Istnieje również opcja z wykorzystaniem dodatkowych dwóch par wyjść do podłączenia jednej pary kolumn sufitowych dla formatów Dolby Atmos czy DTS:X. Gdyby jednak z jakichś powodów użytkownik nie dysponował głośnikami dla wyżej wymienionych formatów, albo zdecydowałby się na nieco inną konfigurację, np. Bi-amping to będzie mógł skorzystać z trybów Dolby Atmos Height Virtualization, DTS Virtual:X stwarzających wirtualne kanały, zapewniając tym samym efekty przestrzenne zbliżone do tego, co można usłyszeć w przypadku trybów Dolby Atmos czy DTS:X, gdy wykorzystujemy kolumny.
Po zdjęciu pokrywy widać architekturę elektroniczną typową dla amplitunerów wielokanałowych typu slim marki Marantz, bazujących na wzmacniaczach klasy AB. Układ zasilający podzielono na dwa niezależne moduły, z których jeden dysponuje klasycznym torem wysokoprądowym (w jego skład wchodzi między innymi wydajny transformator z rdzeniem EI) przeznaczonym do zasilania stopni końcowych oraz gałęzią o niskim napięciu, dla obwodów analogowych. Z kolei do sekcji cyfrowej oraz obwodów logiki i sterownia, napięcie dostarczane jest przez impulsowy układ zasilający.
Uwagę zwracają także wysokiej jakości elementy znajdujące się zarówno w sekcji zasilania, jak i sygnałowej zarówno dla stopni końcowych, jak i przedwzmacniacza – użyto między innymi znakomitych kondensatorów elektrolitycznych marki Elna. Widać że producent nie oszczędzał na podzespołach mających bezpośredni wpływ na jakość dźwięku, co jest typowe dla Marantza. Poszczególne sekcje tj. analogową i cyfrową odseparowano od siebie poprzez izolację na niezależnych płytkach drukowanych. Mimo niewielkiej ilości wewnątrz urządzenia, płytkę drukowaną z obwodami wzmacniacza ulokowano w pionie, łącząc tranzystory mocy do aluminiowego, dwuczęściowego radiatora wykorzystującego niemal pełną szerokość obudowy.
Precyzja i przestrzenność brzmienia
W przypadku Marantza NR1710 można śmiało mówić o dźwięku świeżym, detalicznym, bogatym w wysokie tony, ale absolutnie nie przejaskrawionym w tym zakresie. Naturalnie w porównaniu do najmocniejszych konstrukcji z katalogu Marantza model NR1710 może wydać się nieco powściągliwy w osiąganiu bardzo wysokich poziomów głośności przy jednoczesnym utrzymywaniu brzmienia w ryzach w pełnym zakresie częstotliwości, ale z drugiej strony rezerwa dynamiczna wyczuwalna jest niezależnie od poziomu natężenia dźwięku. Niewątpliwie świadczy o tym dopracowany układ zasilający i odpowiednio dobrany transformator oraz stopnie końcowe.
W przypadku Marantza NR1710 można śmiało mówić o dźwięku świeżym, detalicznym, bogatym w wysokie tony, ale absolutnie nie przejaskrawionym w tym zakresie.
Generalnie jeśli chodzi o dynamikę to NR1710 należy zaliczyć do konstrukcji stawiających na energiczny przekaz, zwłaszcza w momentach kiedy wymaga tego odtwarzany materiał dźwiękowy. Gdy sięgnąłem po kipiącą energią muzykę w wykonaniu Nine Inch Nails z płyty Blu-ray zatytułowanej "Live: Beside You In Time", Marantz bardzo dobrze poradził sobie z oddaniem koncertowego klimatu tego nagrania, a szczególnie dobrze z odwzorowaniem dynamiki uderzeń perkusyjnych. Zakres niskich tonów był bardzo dobrze kontrolowany, zwłaszcza w momentach, gdy do głosu dochodziło pełne instrumentarium, przy dosyć wysokich poziomach głośności.
Bas w wykonaniu NR1710 zasługuje na wysokie noty, nie tylko ze względu na dobre właściwości w oddaniu rytmiki, konturowości i różnorodności brzmienia poszczególnych instrumentów, ale również za pełen dostęp do najniższych partii najgłębszych dźwięków. Marantz dodaje jednak do dźwięku coś od siebie, zwłaszcza w kontekście barwy – zdarza się, że muzyka, zwłaszcza w zakresie średnich tonów wydaje się być subtelnie wygładzona, ale jednocześnie wysoka szczegółowość górnego rejonu pasma sprawia, że w brzmieniu Marantza otrzymujemy zarówno detal, jak i nieco finezyjnej barwy.
W przypadku ścieżek filmowych, NR1710 wydawał się prezentować podobny charakter, jak w przypadku odtwarzanej muzyki z formatów wielokanałowych, ale tutaj dochodziła jeszcze większa przestrzeń, jakby ten japoński amplituner przestawił się nagle na tryb typowo kinowy. Podczas odtwarzania wielu scen z filmu "Pierwszy człowiek" (przedstawiający życie Neila Armstronga, człowieka który jako pierwszy stanął na powierzchni księżyca) nagranych w formacie DTS-HD Master Audio 5.1, Marantz doskonale poradził sobie z oddaniem niesamowitej przestrzenności ścieżki dźwiękowej, zwłaszcza podczas manewrów związanych z lotem w kosmos czy też pięknie zrealizowanej muzyki przeplatanej różnymi efektami dźwiękowymi.
NR1710 ma umiejętność skupiania uwagi widzów na dźwiękach pozornie mało znaczących, tych drugoplanowych, ale jakże ważnych w odwzorowaniu klimatu panującego w określonych momentach. I mimo że ten amplituner nie dysponuje tak wyczuwalną rezerwą w zakresie oddawanej mocy z jaką mamy do czynienia w przypadku topowych konstrukcji amplitunerów z serii SR (tam podkręcamy głośność i końca nie widać), to jednak ze względu na rozmach dynamiczny oraz zdolność do kreacji mocno rozciągniętej i trójwymiarowej sceny dźwiękowej, już przy średnich poziomach głośności, wciąż daje poczucie jakbyśmy obcowali z rasowym kinowym amplitunerem, doskonale radzącym sobie z oddaniem różnorodności dynamicznej poszczególnych scen filmowych.
Warto wiedzieć
W przypadku amplitunerów kina domowego dysponujących siedmiokanałowym wzmacniaczem, zwłaszcza na tle droższych podobnych konstrukcji wyposażonych w dziewięciokanałowe czy nawet jedenastokanałowe końcówki mocy, użytkownik ma nieco ograniczone pole manewru przy konfiguracji i doborze poszczególnych systemów głośnikowych. Jednak biorąc pod uwagę fakt, że i tak większość filmowych czy koncertowych produkcji nawet z dźwiękiem w formacie DTS-HD Master zrealizowanych jest w trybie 5.1 (wyjątkiem jest Dolby Atmos, gdzie muszą być wykorzystane dodatkowe głośniki, najlepiej sufitowe), to dodatkową parę stopni końcowych można skonfigurować niemal w dowolny sposób, poprzez przypisanie ich w menu użytkownika do konkretnego trybu pracy. Marantz NR1710 oferuje pod tym względem bardzo szeroki wachlarz możliwości – dwa dodatkowe wyjścia ze stopni końcowych można zatem skonfigurować do obsługi drugiej pary kolumn frontonowych (jako front B) lub też do trybu Bi-amp, Zone 2, czy też Surround Back (tylne surround), ale też jako sufitowe przednie, sufitowe środkowe (dla formatu Dolby Atmos i DTS:X), a nawet przednie górne.
Podsumowanie
Maranz NR1710 można określić jako dobrze zbalansowaną jednostkę pod względem wyposażenia, możliwości technicznych i przede wszystkim brzmienia. Miłośnicy urządzeń zaprojektowanych w klimacie slim powinni być zadowoleni z tego, jak dobrze z odtworzeniem wielokanałowych ścieżek filmowych, czy muzycznych, radzi sobie ten pięknie prezentujący się amplituner. Jego brzmienie cechuje się precyzyjną i obszerną przestrzenią, świetną szczegółowością, a przede wszystkim ładną i przyjemną w odbiorze barwą.