A40 to kolejny po BT5 "świeżak" w ofercie szwedzkiego Audio Pro. Bez przynależności do żadnej serii i skojarzeń z wyglądem któregokolwiek głośnika bezprzewodowego czy multiroom tej firmy. Na pierwszy rzut oka jego nazwa niczego nie wyjaśnia. Jednak ta czterdziestka nie wzięła się znikąd. Głośnik powstał z okazji 40-lecia firmy, zaś litera A oznacza Anniversary (ang. rocznica).
Budowa i funkcjonalność
Niekonwencjonalne wzornictwo głośnika wynika zapewne stąd, że projektanci w związku z jubileuszem mogli trochę zaszaleć. Najważniejsza w całej konstrukcji jest aluminiowa rama, która na pozór wygląda jak wyciągana rączka, ale nią nie jest. A40 nie jest "portable" – potrzebuje zasilania z gniazdka, zaś jego waga (nieco ponad 8kg) skutecznie zniechęca do częstego przestawiania go z miejsca na miejsce. Najlepiej znaleźć mu miejsce w salonie na komodzie albo stoliku, gdzie dostojnie przyozdobi wnętrze. Styl tego wnętrza nie ma większego znaczenia, bo A40 wpasuje się właściwie w każde. Maskownicę głośnika wykonano z grubej tkaniny w kolorze grafitowym lub jasnoszarym (ta druga jest częścią zestawu, zaś jej zamiana jest dziecinnie prosta). Składa się ona z kilku oddzielnych elementów utrzymujących się na swoich miejscach dzięki systemowi kołków i magnesów.
Na szczycie wspomnianej już metalowej ramy, która łączy się z takąż podstawą, umieszczono panel sterowania. Składa się na niego aż 14 niewielkich okrągłych przycisków, zgrupowanych po siedem i przedzielonych czterema białymi LED-owymi wskaźnikami (WIFI/BT/AUX/LINE). Po lewej są to: włącznik, parowanie BT, połączenie z siecią, poprzedni i następny, pauza/play oraz wybór źródła. Po prawej pięć (1–5) przycisków szybkiego wyboru, którym można przypisać np. ulubioną stację radiową albo playlistę (podczas odtwarzania wystarczy taki przycisk nacisnąć i przytrzymać do pojawienia się sygnału dźwiękowego), a także "+" i "–" do zwiększania i zmniejszania siły głosu.
We wnęce podstawy umieszczono gniazdo zasilające (tzw. ósemka) oraz dwa wejścia: liniowe RCA i AUX 3,5mm (minijack). Pierwsze umożliwia podłączenie do A40 np. gramofonu (oczywiście bezpośrednio tylko z wbudowanym phonostage'em), a drugie laptopa, tabletu, smartfona czy nawet przystawki Chromecast Audio.
A40 łączy się z domową siecią Wi-Fi. Trzeba mu w tym trochę pomóc, tzn. zainstalować aplikację Audio Pro, a następnie postępować zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie smartfona czy tabletu. Z poziomu firmowej "apki" uzyskujemy dostęp do serwerów mediów (np. dysków NAS i domowych komputerów) oraz kilku popularnych serwisów streamingowych, jak Spotify, TIDAL, Deezer, Quobuz, TuneIn czy iHeart Radio. Osobną "zakładkę" otrzymała Alexa Amazona (głośnik powinien więc odpowiadać na polecenia głosowe), a w urządzeniach mobilnych z iOS-em – serwis Apple Music (streaming jest możliwy dzięki technologii AirPlay). Aplikacja Audio Pro umożliwia także m.in. skonfigurowanie A40 jako głośnika lewego, prawego lub lewego i prawego, skorygowanie basów i sopranów (w zakresie od -5 do 5), ustawienie alarmu i timera (maksymalnie 1 godz.), a ponadto zaktualizowanie firmware'u.
Dzięki tym sześciu przetwornikom brzmienie ma rozmach, jest dziarskie i masywne, osadzone na mocnym, a nawet mocarnym basie.
Wnętrze A40 skrywa m.in. procesor DSP i wzmacniacz cyfrowy w klasie D o mocy, uwaga, 220W. Z tego bogactwa korzystają dwa 2-calowe tweetery z płaską membraną wykonane w technologii BMR, zapewniające szeroką dyspersję dźwięku (przy tego typu przetwornikach punkt podziału zwrotnicy można ustawić bardzo nisko, nawet na 250Hz), dwa 4-calowe woofery o dużym wychyleniu membrany oraz dwa 6,5-calowe "pasywne radiatory" umieszczone kilka centymetrów nad cokołem podstawy.
Jakość brzmienia
Raczej się nie pomylę twierdząc, że chciano, aby rocznicowy głośnik był tak bezkompromisowy, jak to tylko możliwe. Słychać to bardzo wyraźnie. Dzięki tym sześciu przetwornikom brzmienie ma rozmach, jest dziarskie i masywne, osadzone na mocnym, a nawet mocarnym basie. Z lżejszym materiałem (mniejsze składy akustyczne) brzmienie w dole jest melodyjne, zgrabne i zwinne. Nagrania elektryczne z niżej schodzącym basem to już niezła "jazda" – stopa perkusji potrafi zdrowo przyłoić. Najniższe składowe są przy tym jednak trochę poluzowane – obfity bas nie oznacza automatycznie właściwego ataku i dynamiki.
Głośnika Audio Pro powinno się słuchać głośno: im jest głośniej (najlepiej byłoby nie schodzić poniżej ¾ skali), tym mniejszy jest niedosyt średnich tonów, które bez odpowiedniej mocy wydają się nijakie. Warto też dostarczyć sygnał jak najlepszej jakości, bo "a-czterdziestka" wcale nie gra wszystkiego na jedno kopyto. Przykładowo różnica między stacją Linn Jazz a Český rozhlas D-dur (TuneIn) była wręcz kolosalna, ale nie ma się co dziwić – ta pierwsza nadawała z jakością 320kbps, MP3, 44,1kHz, 2ch, a druga 32kbps, MP3, 16kHz, 1ch.
Gdybym mógł coś zmienić w brzmieniu A40, to utwardziłbym nieco dół pasma i dodałbym bardziej zaawansowaną korekcję barwy dźwięku. Ustawienia obejmują tylko soprany i basy, co przy cichym słuchaniu nie pomaga w uzyskaniu bardziej przejrzystej, czytelnej i jednocześnie nasyconej średnicy. W ustawieniu "na zero" początkowo dominowały u mnie niskie składowe, które przykrywały nieco środek pasma. Ostatecznie zdecydowałem się odjąć nieco basu (-1) i podbić górę (+2) – ustawienia takie należy dostosować indywidualnie do pomieszczenia, a raczej umiejscowienia w nim głośnika. Początkowo A40 stał na stoliku, na wysokości ok. 45cm, a więc dość nisko. Siedząc naprzeciwko na sofie odczuwałem nadmiar basu i jednocześnie lekki niedosyt wysokich częstotliwości. Wystarczyło podnieść głośnik na wysokość ok. 75cm, by skompensować większość niedostatków w równowadze tonalnej, choć i tak nadal korzystałem z korekcji barwy, czego nie należy się obawiać.
Podsumowanie
Funkcjonalnie trudno mu coś zarzucić. Brak "pazura" przy cichym słuchaniu trochę ogranicza jego wszechstronność. Zadaniem A40 jest przede wszystkim bawić i rozkręcać imprezę – z tego wywiązuje się doskonale. Przy odpowiedniej głośności jego brzmienie jest bardzo obecne, witalne i dynamiczne.