W ubiegłym roku amerykańska marka NuPrime poszerzyła ofertę o kilka urządzeń należących do kategorii Network & Wireless Audio oraz Power. Mowa o switchu Omnia SW-8 oraz dwóch zasilaczach LPS-205 i LPS-212 (LPS to skrót od Linear Power Supply, czyli zasilacz liniowy). Choć urządzenia te się od siebie zasadniczo różnią (tzn. zasilacz od switcha), to realizują podobny cel – ich zadaniem jest poprawa brzmienia komponentów audio poprzez skupienie się na walce ze zniekształceniami występującymi w, odpowiednio, ruchu sieciowym oraz obwodach zasilających.
Jak wykorzystać możliwości tych urządzeń w praktyce? O ile włączenie do systemu switcha jest oczywiste (należy go podłączyć do sieci LAN, a następnie wpiąć do niego streamer), o tyle w przypadku zasilacza można zdecydować, z jakimi urządzeniami ma on współpracować – ograniczeniem jest tylko obecność odpowiedniego gniazda DC i wartość napięcia wyjściowego. Do testu wybrałem mocniejszy z LPS-ów (36W), dzięki czemu mogłem poprawić zasilanie routera i dysku sieciowego. Tym samym w systemie znalazły się dwa "ulepszacze", które teoretycznie powinny były przynieść zauważalną poprawę dźwięku.
Budowa
Switch Omnia SW-8 otrzymał elegancką obudowę z aluminium w kolorze grafitowym. Na ściance przedniej widnieje 10 mikrodiod-wskaźników: zasilania, błędów komunikacji oraz stanu/prędkości łącza. Z tyłu znalazło się gniazdo zasilające 2,1mm (5V/1A; zasilacz wtyczkowy w zestawie) oraz osiem portów Ethernet "Audio Grade", czyli do zastosowań audio. Ściankę górną zdobi logotyp NuPrime'a, a dolną metryczka z parametrami oraz, co istotne, małe logo marki Silent Angel (należącej do chińskiej firmy Thunder Data) specjalizującej się w produkcji urządzeń służących do komunikacji sieciowej. W jej ofercie znajdziemy m.in. switch o nazwie Bonn N8, wyglądający bardzo podobnie do SW-8. Jak się okazuje, NuPrime korzysta z nieco podrasowanego (obudowa i sekcja zasilająca) "gotowca" Silent Angel.
Omnia SW-8, podobnie jak Bonn N8, korzysta z modułu o nazwie Silent Angel TCXO, czyli "kastomizowanego" zegara taktującego kompensowanego temperaturowo, o dokładności 0,1ppm przewyższającej zarówno typowy kwarc, jak i zwykły TCXO. Dużo uwagi poświęcono eliminacji zakłóceń elektrycznych i elektromagnetycznych, o czym świadczą dwa dedykowane izolatory szumów dla głównego zasilania i para dla głównego zegara, a także specjalna folia Silent Angel Noise Absorber (SANA). W efekcie, jak przekonuje producent, switch jest w stanie wygenerować dokładniejszy sygnał sieciowy i zapewnić stabilniejszą transmisję danych.
Zasilacz LPS-212 jest nieco tylko większy i cięższy od switcha. Kształt jego obudowy jest typowy dla elektroniki NuPrime'a – krawędzie górna i dolna czołówki ścięto w charakterystyczny sposób. Konstrukcja jest pozbawiona aktywnego chłodzenia (wiatraka), co oznacza, że w odprowadzaniu ciepła uczestniczy cała obudowa (ponieważ podczas pracy zasilacz wyraźnie się nagrzewa, warto zadbać o to, by miał wokół siebie nieco wolnej przestrzeni). Front LPS-a zdobią cztery LED-y (LED1–LED4), z których zewnętrzne (pierwsza i czwarta) informują o przegrzaniu radiatora oraz transformatora, wewnętrzne zaś wskazują na poziom prądu wyjściowego gniazd DC (ich jasność zwiększa się wraz ze wzrostem prądu wyjściowego; w przypadku przekroczenia dopuszczalnej wartości napięcie wyjściowe zostaje zredukowane, dodatkowo wskaźnik LED3 zmienia barwę na czerwoną).
Na ściance tylnej zasilacza znajduje się gniazdo zasilania AC zintegrowane z bezpiecznikiem i fizycznym włącznikiem oraz dwa gniazda DC 12V/1A oznaczone jako Port 1 i Port 2. Jeśli obciążymy tylko drugie, to prąd wyjściowy może dojść do wartości 2A.
Wewnątrz LPS-212 znajduje się transformator na rdzeniu EI, stabilizowany mechanicznie związkiem epoksydowym. Układ stabilizacji wykorzystuje niskoszumne tranzystory MOSFET i filtry przeciwzakłóceniowe EMI. Uwagę zwracają kondensatory filtrujące o łącznej pojemności ok. 35 tys. µF. Jak zapewnia producent, oprócz zabezpieczenia przed przegrzaniem zastosowano także ochronę przed przepięciami i przetężeniami.
Konfiguracja
Wyposażony w dwa 12-woltowe wyjścia DC, LPS-212 dostarczał napięcie do routera marki Cisco oraz dysku sieciowego WD MyCloud (w tym drugim wypadku niezbędna okazała się przejściówka z 2,1mm na 2,5mm). Switch z kolei był zasilany z własnego zasilacza wtyczkowego klasy "medycznej" (teoretycznie konfigurację tę można by jeszcze udoskonalić poprzez podłączenie SW-8 do zasilacza LPS-205). Poza brakiem kompatybilności z gniazdem NAS-a problemem okazała się także niewystarczająca długość kabli: krótszego DC (do switcha są dołączone dwa takie kable o długości, odpowiednio, 0,6m i 1,2m) oraz sieciowego marki UGREEN dołączonego do switcha (którym powinno się podłączyć switch do sieci LAN). Warto o tym pomyśleć zawczasu i wszystko dobrze zaplanować, w razie potrzeby zaopatrując się w przewody o odpowiedniej długości.
Jakość brzmienia
Ocena zmian, jakie testowane urządzenia wnoszą do brzmienia systemu, jest z jednej strony łatwa (różnicę słychać), a z drugiej trudna (ciężko oszacować "zysk", np. procentowy, zwłaszcza zaś stosunek jakość/cena). Owszem, jest lepiej, ale jeśli ktoś spodziewa się poprawy brzmienia "o klasę", to może poczuć się rozczarowany. Switch i LPS to postawienie kropki nad i, a nie upgrade, dzięki któremu brzmienie przejdzie transformację.
Tło, z którego wyłaniają się dźwięki, staje się cichsze – to skutek wyeliminowania zakłóceń.
Zmiany sprowadzają się przede wszystkim do poprawy skrajów pasma (zwłaszcza zakresu wysokotonowego), a także do sugestywniejszego oddawania zjawisk przestrzennych. Tło, z którego wyłaniają się dźwięki, staje się cichsze – to skutek wyeliminowania zakłóceń. Skutkuje to lepszą mikrodynamiką, dzięki czemu w przekazie pojawia się więcej detali, a także lepszą trójwymiarowością prezentacji. Pojedyncze dźwięki swobodniej unoszą się w przestrzeni. Są także dźwięczniejsze i gładsze, pozbawione ostrych krawędzi.
Początkowo wydaje się, że wysokich tonów jest mniej, ale tak naprawdę zmienia się ich ułożenie w przestrzeni. Pojawia się sugestywniejsze odczucie głębi, część dźwięków wysokotonowych jest przesuwana za linię bazy, scena jak gdyby przemieszcza się w tył i do przodu. Dzięki temu poznajemy dokładny rozkład źródeł pozornych na scenie, ale także – co wcześniej nie było takie oczywiste – odległości między nimi. Barwy perkusyjnych blach nabierają szlachetności i ekspresji (wybrzmienia), ich różnicowanie jest lepsze, a to z kolei przekłada się na swobodniejsze rozróżnianie poszczególnych elementów zestawu perkusyjnego.
Na drugim krańcu pasma wrażenia nie są już tak "mocne". Odnotowałem nieco tylko lepszą pełnię i bardziej soczyste barwy. Subiektywnie zarówno jakość rytmu, jak i kontrola, szybkość niskich tonów oraz ich różnicowanie pozostały bez zmian. Podobne odczucia dotyczyły środka pasma, gdzie jeszcze trudniej było mi wychwycić zmiany. Momentami byłem skłonny przyznać, że brzmienie w średnicy stało się bardziej gładkie, ale koncentrując się tylko na niej, w ślepym teście nie byłbym w stanie wskazać, czy w systemie pracuje switch oraz zasilacz NuPrime'a.
Podsumowanie
Prosty zabieg, jakim jest wymiana zwykłego switcha i zasilacza impulsowego na urządzenia NuPrime'a może sprawić, że urządzenia sieciowe odwdzięczą się dźwiękiem bardziej swobodnym i przestrzennym, o lepszej mikrodynamice i przejrzystości. Nie jest to upgrade, który wywróci brzmienie systemu do góry nogami, ale z pewnością pozwoli je "docykać".