Wprowadzona na rynek w 1999 r. seria Silver stała się swoistą wizytówką marki Monitor Audio. Bardzo lubiana przez klientów, kilkukrotnie ewoluowała, by w 2016 r. osiągnąć – jak wtedy się wydawało – formę niemal doskonałą. Ponieważ jednak ulepszanie produktów jest dla Monitor Audio sprawą priorytetową, wiadomo było, że prędzej czy później także szósta generacja doczeka się następcy. I oto jest: siódma generacja, 7G, określa aktualny stopień rozwoju myśli technicznej tej zasłużonej dla branży hi-fi firmy, założonej w roku 1972. Najmniejszy przedstawiciel linii, Silver 50 7G, tylko na pozór jest dodatkiem uzupełniającym dzieło. Ta mała kolumna podstawkowa jest naprawdę wielka.
Budowa
Pierwsze wrażenie jest bardzo sympatyczne: Silver 50 7G to zgrabne, kompaktowe, starannie wykończone kolumienki, świetnie nadające się do niewielkich pomieszczeń o powierzchni od mniej więcej 12 m² – jak znalazł do typowego pokoju w bloku mieszkalnym, gdzie niemal codziennie toczy się walka o każdy centymetr wolnej przestrzeni. Te niewielkie rozmiary mogą zachęcać do tego, by "pięćdziesiątki" potraktować jako głośniki biurkowe albo półkowe. I pewnie dałoby się je do takich "instalacji" włączyć, podobnie jak przeznaczyć je tylko do obsługi sourroundów w kinie domowym, ale szczerze mówiąc, szkoda by było – zestawy te zasługują na poważne potraktowanie, tj. standy i kilkudziesięciocentymetrowe odległości od ścian. W takich warunkach rozwiną skrzydła i zaskoczą brzmieniem o skali, której chyba mało kto się po nich spodziewa.
Zanim jednak przejdę do opisu brzmienia, wypada wspomnieć o kilku zastosowanych tu rozwiązaniach konstrukcyjnych i samych przetwornikach. Otóż tradycyjnie już dla Monitor Audio głośniki nie są przykręcone do frontu – trzymają się na śrubach, z których jedna przymocowana jest do ścianki tylnej (głośnik wysokotonowy; w zestawie znalazł się klucz z łbem sześciokątnym do jej dokręcenia na wypadek poluzowania czy to w czasie transportu, czy też w wyniku codziennej eksploatacji), a druga do wzmocnienia znajdującego się wewnątrz obudowy (woofer). Nie dość, że wygląda to estetycznie (brak śrub mocujących), to usztywnia całą konstrukcję i redukuje wibracje przenoszone m.in. na ściankę przednią. Dopełnieniem tego eleganckiego, "czystego designu" są zaokrąglone u dołu, magnetycznie mocowane maskownice (klasyczne kołki bez wątpienia psułyby cały efekt wzrokowy).
Z tyłu pod gniazdem wspomnianej już śruby umieszczono ujście portu bas refleks HiVe II z podłużnymi wyżłobieniami (wg deklaracji producenta nastrojono go na 58Hz; elementem wyposażenia są piankowe zatyczki, którymi obudowę można zamknąć, aby skorygować, tj. zmniejszyć poziom basu, jeśli głośniki staną blisko ściany), a pod nim gniazdo przyłączeniowe z podwójnymi, wygodnymi, szeroko rozstawionymi zaciskami połączonymi zworami-blaszkami (warto wymienić je na jumpery, tj. kawałki kabli głośnikowych, a właściwe kable głośnikowe podpiąć do górnych zacisków – skutkuje to smuklejszą i nieco precyzyjniejszą górą pasma).
Wracając do przetworników: górę obsługuje nowa wersja anodowanej złotem kopułki C-CAM o średnicy 25mm, wykonana ze stopu aluminiowo-magnezowego, pokrytego warstwą ceramiczną. Umieszczono ją w falowodzie (UD Waveguide II) i osłonięto siateczką o heksagonalnym kształcie oczek. Z kolei woofer to 135mm jednostka RST (Rigid Surface Technology) II C-CAM, opracowana przy pomocy narzędzi projektowania komputerowego (m.in. FEA), z wykorzystaniem technologii Damped Concentric Mode (DCM) poprawiającej czas reakcji. Cechą charakterystyczną tego głośnika jest srebrna membrana wykonana z jednego elementu, bez nakładki przeciwpyłowej pośrodku, oraz sześciokątne wgłębienia tworzące geometryczny wzór, pozwalające m.in. kontrolować rezonanse. Punkt podziału ustalono na 2,6kHz.
Dostępne w pięciu wersjach kolorystycznych: trzech fornirowanych (czarny dąb, orzech oraz jesion) i dwóch lakierowanych (biały mat i czarny na wysoki połysk), "pięćdziesiątki" siódmej generacji oferują 8-omową impedancję i 86-decybelową skuteczność. Do ich napędzenia producent zaleca wzmacniacze o mocy od 40 do 100W. Gdyby ktoś zastanawiał się nad wyborem odpowiedniej do tego celu integry, to warto zacząć od Roksana, którego w 2016 r. kupiła firma... Monitor Audio. Połączenie takie, sprawdzone przeze mnie podczas testu (Attessa), okazało się wyjątkowo udane i z pewnością nie jest dziełem przypadku.
Jakość brzmienia
Monitor Audio ma swoje charakterystyczne brzmienie, oparte głównie na poczuciu równowagi, wyważenia i wysokiej kultury niezależnie od rodzaju odtwarzanej muzyki. Silver 50 7G ucieleśniają wszystkie te cechy, sprawiając przy okazji wrażenie kolumn znacznie większych niż są w istocie. Uwagę w ich prezentacji zwraca nieprzeciętne nasycenie barw, gładkość oraz przyjemna miękkość wynikająca z zaokrąglenia krawędzi dźwięków. Do mocnych stron tych niewielkich monitorów należy także wiarygodna przestrzeń z sugestywnie odwzorowaną sceną – szeroką i całkiem głęboką.
Mimo dobrej równowagi tonalnej ciężar dźwięku jest przesunięty w kierunku niskich rejestrów, co w pierwszej chwili daje wrażenie mniejszej szczegółowości. Niezupełnie tak jest. Fakt, brzmienie 50 7G nie jest wybitnie analityczne, tj. skupione na ukazywaniu najdrobniejszych szczegółów, ale po pewnym czasie to wrażenie mija, bo tak naprawdę detali nie brakuje. Zresztą taka estetyka, w której drobiazgi są tylko drobiazgami, naprawdę może się podobać, bo dzięki niej monitorki skupiają się bardziej na uczuciowej stronie muzyki. Gęsta konsystencja i miękki charakter powodują, że można jej słuchać przez wiele godzin bez uczucia znużenia. Nie bez znaczenia jest również fakt, że monitory Monitor Audio posiadły umiejętność ukazywania w ciekawszym świetle gorzej zrealizowanych nagrań, zwłaszcza tych, w których wypadku zastosowano "od groma" kompresorów dynamiki.
Podłączone do integry Roksan Attessa przewodami głośnikowymi Tellurium Q Blue II, Silver 50 7G całkiem nieźle poradziły sobie z muzyką rockową, ładnie eksponując brzmienie gitary basowej (Peter Gabriel "Courage"; FLAC 24/48) czy umiejętnie akcentując rytm perkusji (Paul Simon "Stranger to Stranger"; FLAC 24/96). Głęboki jak na tak niewielkie rozmiary obudów i wooferów, bas tworzy okazałą, miękką poduszkę, ale jest też całkiem szybki i potrafi przemycić do muzyki wyraźny puls – "stopa" w "Opening" z płyty "The Way Up" Pat Metheny Group (ALAC 16/44,1) uwijała się jak w ukropie, wyraźnie ukazując swoją pozycję (z tyłu, pośrodku). Być może przydałyby się tu nieco wyraźniejsze kontury, ale i tak bas pokazał się z bardzo dobrej strony.
Nie bez znaczenia jest również fakt, że monitory Monitor Audio posiadły umiejętność ukazywania w ciekawszym świetle gorzej zrealizowanych nagrań, zwłaszcza tych, w których wypadku zastosowano "od groma" kompresorów dynamiki.
Średnica i góra są w charakterze dosyć podobne, tzn. wyraźnie (choć nie przesadnie) zaokrąglone. Nie przeszkadza to jednak monitorom w reprodukcji szczegółów, po prostu nie są one specjalnie eksponowane. Same soprany są łagodne i w porównaniu z droższymi monitorami nie do końca rozdzielcze, ale w gruncie rzeczy bardzo dobre, czasami wręcz słodkie. Skutkiem takiego strojenia jest ograniczona transjentowość brzmienia, mniejsza rozpiętość dynamiczna i słabsze różnicowanie nagrań. Z drugiej strony jednak nie ma tu choćby śladu napięcia, twardości, przesadnej dosłowności/krzykliwości – brzmienie przez cały czas pozostaje żywe i zarazem przyjemne, a ocieplona barwa i rzetelnie kreowana przestrzeń tylko wzmacniają ten efekt.
À propos tej ostatniej: z integrą NAD C399 monitory Silver 50 7G lepiej niż ze wzmacniaczem Roksana rysowały głębię i bardzo ładnie ogniskowały oddalone od tła wokale. Scena miała duże wymiary, a konkretne zdarzenia odbywały się raz blisko miejsca odsłuchowego, a innym razem w pewnej odległości od niego. Instrumenty swobodnie wychodziły na boki: wyraźnie było je słychać nie tylko po bokach kolumn, ale niekiedy nawet za głową (Ricardo Villalobos, Max Loderbauer "Re: ECM"; FLAC 24/44,1).
Podsumowanie
Silver 50 7G słucha się bardzo przyjemnie, co wynika z trzech rzeczy. Po pierwsze potrafią zagrać stosunkowo pełnym dźwiękiem o dużej skali. Po drugie są nad wyraz muzykalne i spójne – efekt ten wynika i z balansu tonalnego (solidne podparcie w basie), i z zaokrąglonego charakteru średnich oraz wysokich tonów. I wreszcie po trzecie: kreują wiarygodną przestrzeń, z całkiem precyzyjną lokalizacją źródeł, ogniskowaniem wokali pośrodku sceny, wychodzącymi na boki instrumentami i sugestywnie oddaną głębią. Reasumując, Silver 50 7G to całkiem wielkie małe monitory.