Po sukcesie kabla głośnikowego w wersji Elite, włoski producent postanowił udoskonalić również bazową wersję kabla zasilającego z serii Dedalus, mającą jeszcze bardziej zbliżyć się do flagowej konstrukcji, jednak przy zachowaniu wciąż atrakcyjnej ceny. Odsłuch kabla głośnikowego w wersji Elite utwierdził mnie w przekonaniu, że Włosi poczynili duży krok względem bazowego modelu. Dlatego też z wielkim zaciekawieniem przystąpiłem do testu kabla zasilającego, pochodzącego z elitarnej odmiany serii Dedalus.
Mimo niższej ceny Dedalus Power Elite jest zbliżony konstrukcyjnie do flagowego modelu Invictus Power Reference, ponieważ wykorzystano w nim niektóre rozwiązania zaczerpnięte wprost z referencyjnego modelu Invictus Power Reference. Choć maksymalne dopuszczalne obciążenie prądowa modelu Dedalus Elite wynosi 75A względem 95A cechującej flagowy model, to obydwa kable są wykonane z niemal identycznych materiałów w zbliżonej konfiguracji. Invictus Power Reference ma po prostu większą średnicę i większy przekrój przewodników i wyższej jakości wtyki. Nie zmienia to jednak faktu, że Elite zajmuje mocną pozycję w katalogu Ricable, został bowiem zaprojektowany z myślą o bezkompromisowo brzmiących systemach audio.
Budowa
Dedalus Power Elite ma za zadanie wypełnić miejsce między flagowym Invictus Power Reference a jednym z bardziej zaawansowanych konstrukcyjnie kabli zasilających Dedalus Power. Co oczywiste, model Elite stanowi mariaż pewnych cech zaczerpniętych z konstrukcji obydwu wyżej wymienionych kabli. Zastosowano takie rozwiązania, które nie wymusiłyby aż tak wielkiego wzrostu ceny finalnego produktu. Z tego względu, model Elite bazuje na konstrukcji zbliżonej do podstawowego modelu Dedalus, ale z taką różnicą, że zdecydowano się również zastosować pewne technologie z flagowego modelu.
Elite otrzymał podwójny dielektryk w postaci technopolimeru R-TEC znanego z flagowego kabla Invictus Power Reference. Podwójna izolacja pozwala zachować niższą pojemność elektryczną (wartość 120pF/m występującą w bazowym modelu obniżono do wartości 95pF/m w modelu Elite) i ogranicza również wpływ systemu ekranującego na charakter sygnału. Wato podkreślić, że flagowy model wciąż pozostaje niedoścignionym liderem w ofercie Ricable pod względem jak najniższej pojemności, osiąganej na poziomie 75pF/m.
Model Elite bazuje na żyłach z miedzi MARC 7N o zwiększonym przekroju do 6,8mm² względem 6,4mm² do bazowego modelu. Niby to niewiele, ale jak zapewnia producent, pozwoliło to zwiększyć wydajność prądową do 75A (bazowy model 65A). Jednocześnie przy zwiększonym przekroju poszczególnych żył, zmniejszono średnicę drutów o 10%, by nawiązać do bazowego modelu Dedalus Power – w przypadku modelu Elite, całkowita średnica kabla wynosi 18,5mm podczas, gdy w bazowym modelu 18mm. Wtyki wykonano z niemagnetycznego korpusu, bazującego na specjalnym bloku ferrytowym.
Scena dźwiękowa zyskała na wielkości, a poszczególne źródła pozorne były precyzyjniej rozmieszczane i odznaczały się rzeczywistą wielkością.
Elementy przewodzące w każdym z wtyków wykonano z miedzi beztlenowej poddanej specjalnemu procesowi elektrolizy złota i miedzi. Tego rodzaju wtyki, według włoskiego producenta zapewniają o 50% lepsze parametry elektryczne w porównaniu do standardowo stosowanych w większości wtyków mosiężnych złączy. Dedalus Power Elite, co oczywiste, wyglądem nawiązuje do charakterystycznego zewnętrznego oplotu jaki zastosowano w przypadku kabli głośnikowych Dedalus Speaker Elite. Subtelnie kontrastująca z zewnętrznym białym oplotem izolacyjnym, łososiowa nylonowa siatka ewidentnie odróżnia kable w wersji Elite od bazowych, pomarańczowych modeli serii Dedalus.
Jakość dźwięku
Dedalus Power Elite pracował w systemie opartym na odtwarzaczu Ayon CD-10 II Ultimate oraz lampowym wzmacniaczu Leben CS-300F. Przy czym muszę zaznaczyć, że naprzemiennie z kablem zasilającym Siltech Explorer 270p – obydwa kable zamieniałem co jakiś czas, więc każdy z nich pracował ze wzmacniaczem, a potem z odtwarzaczem. Filigranową japońską lampową integrę z kolumnami Xavian Aria połączyłem za pośrednictwem flagowego kabla głośnikowego Ricable Invictus Reference, który doskonale wpasował się w brzmieniową estetykę znakomitych czeskich monitorów, wyciągając z ich dźwięku jeszcze więcej zalet. W roli interkonektów analogowych zastosowałem znakomite interkonekty Ricable Dedalus Signal.
Gdy za pośrednictwem Dedalus Power Elite zasilałem odtwarzacz CD, to w miejsce odsłuchanego wcześniej niderlandzkiego konkurenta wprowadził do dźwięku nieco więcej szczegółów. Muzyka Jana Garbarka z longplaya "Rites" została niejako wzbogacona o dodatkowe informacje, zwłaszcza w górnych rejestrach. Mimo że w przypadku świetnego japońskiego konkurenta nie mogłem wcześniej narzekać na szczegółowość dźwięku, to Dedalus Power Elite wyciągnął z muzyki jeszcze więcej treści, robiąc to jednak na tyle umiejętnie, że nie było mowy o nadmiernie przeładowanej i zakłóconej tonalnie górze pasma.
W zakresie średnich tonów i basu, obydwa kable wypadły porównywalnie, cechowały się plastycznym, żywym i motorycznym dźwiękiem. Choć muszę przyznać, że Dedalus Power Elite pokazał nieco więcej masy w basie. W kwestii budowy stereo znowu przekonałem się, jak duże znaczenie ma dobry kabel zasilający, zwłaszcza w przypadku tak wymagającego źródła jakim niewątpliwie jest austriacki odtwarzacz.
Włoski kabel zasilający sprawiał, że scena dźwiękowa stała się bardziej napowietrzona, a poszczególne źródła pozorne miały naturalne gabaryty i były niezwykle precyzyjnie lokalizowane w przestrzeni. Co ciekawe, Dedalus Power Elite rysował źródła pozorne ostrzejszą kreską niż Siltech Explorer 270p. Z kolei niderlandzki konkurent był w stanie intensywniej nasycać źródła. Jeśli więc zależy nam na wyostrzeniu sceny dźwiękowej, to Ricable z modelem Dedalus Power Elite z pewnością sprawdzi się znakomicie. Z kolei Siltech sprawi że źródła pozorne nabiorą pełniejszego i intensywniej zaznaczonego body.
W konfiguracji z japońskim wzmacniaczem najbardziej słyszalne zmiany w dźwięku dotyczyły dynamiki, zwłaszcza w skali mikro. Doświadczyłem tego w muzyce z albumu "Crises" Mike'a Oldfielda. Już początkowy, najdłuższy na płycie utwór zabrzmiał precyzyjniej z doskonale zaznaczoną energią wszelkich instrumentów. Po raz kolejny doświadczyłem w brzmieniu jeszcze ostrzej zarysowanej przestrzeni, zwłaszcza w głębi sceny dźwiękowej. Bas zyskał na konturowości i również można było odnieść nieodparte wrażenie, że w paśmie niskich tonów pojawiło się znacznie więcej informacji odnośnie barwy poszczególnych instrumentów.
Podsumowanie
Dedalus Power Elite pokazał, że można zasilać nim zarówno systemy średniej klasy, jak i te pochodzące z wyższej półki cenowej. W każdym przypadku włoski kabel zasilający poprawi wiele aspektów brzenia,w zależności od tego, w jakim zestawieniu przyjdzie mu pracować i w jakiej konfiguracji. Nie zmienia to jednak faktu, że model Elite świetnie zabrzmi zarówno ze wzmacniaczami, jak i wysokiej klasy źródłami. W dopracowanych systemach z pewnością uwolni dodatkowy potencjał zasilanych za jego pośrednictwem urządzeń, sprawiając tym samym, że muzyka zabrzmi wiarygodniej, będzie więc bliższa tej słuchanej na żywo, do czego przecież dąży każdy audiofil i miłośnik dobrego brzmienia.. Zasłużona rekomendacja!