W kilku ostatnich miesiącach przedstawiliśmy propozycje MEE Audio w segmencie sportowych słuchawek dokanałowych skierowanych do bardziej wymagających odbiorców. Teraz przyglądamy się modelowi, który otwiera ofertę w tej grupie – X1. Wraz z obniżeniem ceny za słuchawki obniżamy także wymagania, jakie im stawiamy.
Tanie "dokanałówki" dla osób aktywnych fizycznie powinny spełnić przynajmniej trzy warunki: zapewnić wygodne mocowanie w uchu, odporność na wilgoć/pot oraz dostarczyć dźwięk o przyzwoitej jakości. Sprawdzamy więc, czy "iks-jedynki" dają radę.
Budowa
MEE audio X1 są na tyle lekkie, a mocowanie na tyle pewne, że szybko zapomina się o włożonych do uszu słuchaweczkach. System mocowania opiera się na elastycznych, wygiętych końcówkach z wlotem przewodów od góry. Kable prowadzi się za uszami, opierając je o małżowinę – to klasyczne OTE, czyli Over The Ear. Jeśli chodzi o rozmiar, to ze spłaszczonymi kopułkami nie ma żadnego problemu – takie X7 Plus są o wiele większe, a co za tym idzie sprawiają więcej kłopotów z dopasowaniem do małżowin. "Jedynki" na pewno nie są niewygodne i to nawet pomimo tego, że pod brodą dynda kabel. Można go zresztą przypiąć specjalnym klipsem do części garderoby, co nie jest może specjalnie odkrywcze, ale skuteczne, podobnie jak suwak, który można podciągnąć pod samą brodę, stabilizując przewody na uszach. Na elastycznym i niemikrofonującym kablu (1,3m) umieszczono także mały, jednoprzyciskowy pilot z mikrofonem, współpracujący z urządzeniami z systemami Android oraz iOS. To przejaw prostoty godny pochwały, aczkolwiek już sama obsługa tego jednego przycisku, służącego do zatrzymania/rozpoczęcia odtwarzania i przewijania muzyki, odbierania połączenia lub aktywacji asystenta głosowego, mogłaby być lepsza – brakuje wyraźniejszego kliknięcia, trzeba też dobrze trafić w środek i przyłożyć do tego nieco siły.
Kolejna kluczowa sprawa w przypadku modelu sportowego to odporność na wilgoć. X1 nie są pod tym względem tak zaawansowane, jak X7 Plus (dla przypomnienia: pokryto je w całości specjalną wodoodporną nanowarstwą o nazwie Liquipel), ale klasa wodoszczelności IPX5 oznacza, że pot, zachlapanie czy deszcz nie są im straszne.
Dobrze zachowana zwartość niskich tonów powoduje, że X1 utrzymują żywe tempo, dobrą szybkość brzmienia, co – biorąc pod uwagę przeznaczenie tego modelu – jest więcej niż zasadne
Nie każdy spodziewa się akcesoriów dołączonych do słuchawek za nieco ponad 100zł. A tu proszę, niespodzianka: oprócz wymienionego już klipsa w zestawie znajdziemy aż sześć eartipsów o różnym kształcie i wielkości, z podwójnym, a nawet potrójnym kołnierzem.
Mocowanie mamy zaliczone, podobnie jak odporność na wilgoć. A co z trzecim warunkiem?
Jakość brzmienia
Wcześniej o tym nie wspominałem, ale podczas uprawiania sportu dźwięk odbiera się inaczej niż np. podczas jazdy samochodem czy sesji na kanapie. Wpływ na to ma wiele czynników, ot choćby fakt, że pocą się uszy. Wysiłek fizyczny wiąże się więc z inną percepcją dźwięku, a to z kolei oznacza, że "podejście audiofilskie" nie ma sensu. Nie wsłuchujemy się przecież w drugi bądź trzeci plan, wyławiając z przekazu dźwiękowy mikroplankton, pracując jednocześnie nad smukłą sylwetką i wzmacniając układ odpornościowy. Nie, nie szukam usprawiedliwienia dla brzmienia X1, to po prostu logiczne rozumowanie. Tym bardziej, że X1 wcale nie potrzebują usprawiedliwienia. Zastanawiam się po prostu nad tym, w jaki sposób rozumują osoby odpowiedzialne za dostrojenie słuchawek sportowych. I wydaje mi się, że w takiej sytuacji, tj. wysiłku fizycznego, nie ma nic gorszego niż ociężałość, brzmienie pozbawione energii i "kopa". Buła w dole pasma, zmulony środek i obcięta góra byłyby gwoździem do trumny słuchawek "do sportu". Pewnie dlatego X1 trzymają się od takiego "wzorca" z daleka.
Przede wszystkim balans tonalny jest tu przesunięty ku górze, co uwydatnia wyrazistość przekazu, a przejawia się np. w łatwiejszym zrozumieniu tego, "o czym oni śpiewają". Góra pasma jest przy tym niejednorodna w tym sensie, że z jednej strony wydaje się łagodna, a z drugiej nieco przejaskrawiona. Taki efekt daje zwykle uwypuklenie średniego podzakresu wysokich tonów. Efekt w dużej mierze zależy od jakości materiału muzycznego, bo w przypadku starannie zrealizowanych nagrań góra nabiera świeżości ("Tatters" Lou Reeda), a w tych z już podbitym górnym zakresem częstotliwości ("Chodź" Taco Hemingwaya) zostaje właśnie przejaskrawiona, co objawia się trochę zbyt mocno podkreślonymi sybilantami.
A co z basem? Nie powiem, stopa nawet całkiem fajnie "kopie", ale ma charakter bardziej punktowy, zaś wypełnienie dotyczy przede wszystkim średniego i wyższego podzakresu, bo najniższych rejestrów praktycznie nie słychać. Jednak nie o zejście czy rozłożystość tu chodzi. Dobrze zachowana zwartość niskich tonów powoduje, że X1 utrzymują żywe tempo, dobrą szybkość brzmienia, co – biorąc pod uwagę przeznaczenie tego modelu – jest więcej niż zasadne. No i ta dynamika – naprawdę dobrze się tego słucha, bo nie daje o sobie znać ograniczenie ataku, w związku z czym np. werbel w "Złej widoczności" Króla ma bardzo konkretne, "trzaskające" brzmienie.
Podsumowanie
Stosunek jakość/cena jest w tym wypadku bardzo korzystny. Pamiętajmy o tym, że słuchawki sportowe zużywają się inaczej niż "miejskie" czy domowe. X1 są na tyle solidne, że powinny wytrzymać dłuższy czas, a jeśli już trzeba będzie zastąpić je nowymi, to chyba nikomu tej stówki nie będzie szkoda. Założę się, że większość znowu wybierze ten sam model, zapewne już w ulepszonej wersji.